توضیحات

عدم وصول بموقع مطالبات از خریداران خارجی در اغلب اوقات صادرکننده را با بحران نقدینگی مواجه ساخته و در تنگنای مالی قرار می‌دهد و در نتیجه باعث ناتوانی وی در ایفای تعهدات مالی به اعتبار دهندگان داخلی و گاهی اوقات منجر به ورشکستگی کامل وی می‌گردد. از اینرو مؤسسات بیمه اعتبار صادراتی (ECAs) ، بعنوان یکی از اجزا مهم و حیاتی نظام مالی صادراتی و یکی از ارکان زیربنایی اقتصادی جهت کاهش ریسک صادرکنندگان اهمیت می‌یابند.
وظیفه اصلی مؤسسات بیمه اعتبار صادراتی، بیمه نمودن قراردادهای صادراتی در مقابل خطر عدم پرداخت می‌باشد. این مؤسسات خطر کلاهبرداری، تقلب و ورشکستگی را مدیریت نموده و از این طریق صادرکنندگان و بانکها را در برابر خسارات احتمالی حمایت نموده و در عین حال اعتبار اعطایی بانکها به صادرکنندگان را تحت پوشش قرار می دهند. بدین ترتیب مؤسسات اعتبار صادرات با بسط فرصت‌های بازار امکان و قدرت رقابت صادرکنندگان را در مقابل رقبایشان فراهم می‌آورد. بطور خلاصه مؤسسات اعتبار صادراتی از طریق ساز و کار مدیریت ریسک پرداخت‌ها می توانند:

• اعتماد صادرکنندگان را از طریق پوشش ریسک‌های سیاسی و تجاری افزایش دهند.
• ظرفیت رقابت با سایر رقبا در سایر کشورها را ایجاد نمایند.
• اطلاعات مستند و قابل اتکاء را جمع آوری و به روز نموده و در اختیار صادرکنندگان قرار دهند.
• مشاوره‌های کارشناسی فنی در رابطه با تجارت و تأمین مالی خارجی ارائه دهند.
• در امر تأمین مالی قبل و بعد از حمل از طریق بانکها به صادرکنندگان کمک کنند.
• تجارت بین المللی را تسهیل نمایند.
• فرصت‌های بازار را بسط دهند.
• صرفه جوئی در هزینه و زمان صادرکنندگان از طریق جایگزینی معاملات حساب باز بجا اعتبارات اسنادی 
• ارتباط صادرکنندگان با مشتریان خارجی را ارتقاء دهند.

 در اکثر متون بازرگانی بین الملل از میان روشهای پرداخت چهار روش مورد تاکید ویژه قرار گرفته‌اند، این چهار روش عبارتند از:

1. پرداخت بر اساس حساب باز
2. پرداخت بر اساس برات (وصولی)
3. پرداخت بر اساس پیش پرداخت
4. پرداخت با اعتبار اسنادی انتخاب

هریک از روشها فوق دارای محاسنی برای طرفین است که می‌تواند قسمی از ریسک معامله را کاهش دهد و یا باعث تسهیل و سرعت انجام معامله شود.